بیوگرافی سیمور کری، معمار پیش‌گام دنیای ابرکامپیوتر

سیمور کری از چهره‌های تأثیرگذار تاریخ ابرکامپیوترها است که با طراحی‌های ماندگار خود، مفهوم پردازش فوق قدرتمند را در دنیای فناوری نهادینه کرد.

سیمور راجر کری (Seymor Roger Cray)، مهندس برق آمریکایی و معمار ابرکامپیوتر بود که تعدادی از سریع‌ترین کامپیوترهای تاریخ را طراحی و تولید کرد. او مرکزی به‌نام Cray Reasearch تأسیس کرد که بسیاری از ماشین‌های پرقدرت قرن بیستم در آن طراحی و ساخته شدند. امروزه کری به‌عنوان معمار صنعت ابرکامپیوتر شناخته می‌شود و بسیاری از چهره‌های تأثیرگذار دنیای پردازش، نقش او را در پیشرفت‌های کنونی حیاتی می‌دانند. در توصیف نقش کری در دنیای ابرکامپیوترها همین بس که برخی او را توماس ادیسون صنعت ابرکامپیوتر می‌دانند.

کاربران امروزی دنیای فناوری هر کدام یک ابرکامپیوتر در جیب‌های خود دارند. گوشی‌های هوشمندی که توانایی انجام انواع فعالیت‌ها را دارند و قدرت پردازشی آن‌ها برخی اوقات با کامپیوترهای رومیزی هم برابری می‌کند. ازطرفی اگر به ابرکامپیوترهای واقعی دنیای امروز نگاه کنیم، کامپیوترهای جیبی ما هیج حرفی برای گفتن ندارند. ابرکامپیوترها به اندازه‌ای قدرت پردازشی دارند که وظایف پیچیده همچون پردازش‌های مکانیک کوانتوم، پیش‌بینی آب‌وهوا، مدل‌سازی مولکولی، محاسبات اکتشاف نفت و گاز و شبیه‌سازی‌های فیزیکی را انجام می‌دهند.

با نگاهی به کاربرد ابرکامپیوترها در دنیای امروز، متوجه اهمیت و نقش مهم آن‌ها در همه‌ی حوزه‌ها می‌شویم. آن‌ها برخلاف کامپیوترهای جیبی ما از هزاران پردازنده و هزاران گیگابایت رم ساخته شده‌اند. قدرت پردازشی ابرکامپیوترها ابعاد و اصطلاح‌های مبتنی بر گیگاهرتز را بی‌معنی می‌کند و مفاهیم بزرگ‌تری همچون فلاپس برای آن‌ها استفاده می‌شود. به‌ هر حال آنچه که امروز از دنیای ابرکامپیوترها استخراج می‌شود، مدیون مردی است که در میانه‌ی قرن بیستم باجدیت به طراحی و ساخت آن‌ها پرداخت.

تولد و تحصیل

سیمور کری در ۲۸ سپتامیر سال ۱۹۲۵ در کیپوا فالز ویکسانسین به دنیا آمد. پدرش سیمور آر و مادرش لیلیان نام داشت. پدر کرس یک مهندس سازه بود که اولین علاقه‌مندی‌ها به مهندسی و علوم را در او ایجاد کرد. فعالیت‌های علمی و آزمایش و اختراع، از همان سنین کودکی در سیمور جرقه زد. او با استفاده از اسباب‌‌بازی‌های خود، دستگاه‌های نوآورانه‌ای می‌ساخت. به‌عنوان مثال، سیمور دستگاهی ساخته بود که کاغذهای نواری سوراخ‌دار را به سیگنال‌های کد مورس تبدیل و تفسیر می‌کرد. فعالیت‌های نوآورانه و اختراعی سیمور به‌حدی بود که زیرزمین خانه‌ی آن‌ها به‌نوعی به آزمایشگاه او بدل شد.

دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان کری در همان منطقه‌ی کیپوا فالز سپری شد. سیمور در دوران تحصیل به‌ گفته‌ی خودش، نرد (Nerd) محسوب می‌شد. هرچند اصطلاح مذکور در آن سال‌ها شناخته‌شده نبود، خود سیمور بعدا در مصاحبه‌ای از آن برای توصیف شخصیتش استفاده کرد. او اکثر زمان خود را در آزمایشگاه مهندسی برق دبیرستان سپری می‌کرد و به‌نوعی از زندگی اجتماعی هم دور بود.

دوران نوجوانی سیمور عموما با آزمایش تجهیزات الکتریکی سپری می‌شد. رادیو، موتورهای الکتریکی، مدارهای الکتریکی و هر آنچه با صنعت برق مرتبط بود، بخش قابل توجهی از مشغولیت ذهنی و عملیاتی سیمور را به خود اختصاص می‌داد. او در سال ۱۹۴۳ از دبیرستان کیپوا فالز فارغ‌التحصیل و برای خدمت به ارتش آمریکا در جنگ جهانی دوم، راهی جبهه‌های نبرد شد. مسئولیت سیمور در اترش، اپراتوری رادیو بود که به علایق او در حوزه‌ی الکترونیک بی‌ربط نبود.

سیمور ابتدا در جبهه‌های نبرد اروپا به ارتش آمریکا خدمت کرد و سپس به جبهه‌‌ی آسیایی اقیانوس آرام رفت. در آنجا نبرد با ژاپن در جنگ جهانی به اوج رسیده بود و سیمور مسئولیت شکستن کدهای رمزنگاری نیروی دریایی ژاپن را بر عهده داشت. به‌ هر حال پس از پایان جنگ، جوان عاشق دنیای الکترونیک به دانشگاه مینسوتا رفت و مدرک کارشناسی خود را سال ۱۹۴۹ در رشته‌ی مهندسی برق دریافت کرد. او سپس تحصیلات تکمیلی را در همان دانشگاه ادامه داد و سال ۱۹۵۱ در رشته‌ی مکانیک کاربردی فارغ‌التحصیل شد.

_{سایت تحقیقاتی ERA}

همان‌طور که گفته شد، دوران تحصیلات دبیرستان سیمور با انواع آزمایش‌های مرتبط با الکترونیک سپری شده بود. او زمان زیادی را به آزمایش تجهیزات دیجیتال در آن سال‌ها اختصاص می‌داد و این روند را در دوران دانشگاه هم رها نکرد. تجهیزات دیجیتال در آن سال‌ها هنوز دنیای کامپیوتر را تشکیل نداده بودند. درواقع تنها مدارهای ساده‌ای در اختیار سیمور نوجوان بود که تنها دو حالت فعال و غیرفعال داشتند.جنگ جهانی دوم، فرصت کسب تجربه‌ی سیمور در حوزه‌ی ارتباطات بود

پس از تحصیلات دانشگاهی، دنیایی از پرداش دیجیتال در جلوی روی سیمور قرار گرفت. اتمام تحصیلات دانشگاهی برای او هم مانند بسیاری جوانان دیگر، با این سؤال مطرح بود که «اکنون چه کاری انجام دهم؟» خوشبختانه سیمور در دانشگاه مینسوتا استادی داشت که او را برای فعالیت‌های کاری راهنمایی کرد. استاد سیمور، Engineering Research Associates را برای ادامه‌ی فعالیت پیشنهاد داد. او می‌دانست که در سازمان مذکور، فعالیت‌هایی باب میل دانشجوی علاقه‌مندش انجام می‌شود.

ERA یکی از اولین سازمان‌هایی بود که در حوزه‌ی پردازش و ساخت و توسعه‌ی مدارهای دیجیتال فعالیت می‌کرد. فضای شرکت برای سیمور جذابیت‌های زیادی داشت. ساختمان مذکور برای ساخت گلایدرهای چوبی طراحی شده بود و تجهیزات و ماشین‌آلات مربوطه هنوز در آن به چشم می‌خوردند. در سال‌هایی که سیمور در ERA فعال بود، هنوز فعالیت‌های ورزشی سقوط با چتر نجات و پرواز با گلایدر در آن انجام می‌شد. به‌هرحال ERA شرکتی بود که در یک منطقه‌ی ساخت گلایدر، به ساخت کامپیوتر می‌پرداخت.

زمانی‌که سیمور به ERA پیوست، سازمان تنها یک سال عمر داشت. در آن زمان بورسیه‌ای تحقیقاتی از سوی نیروی دریایی آمریکا به سیمور اهدا شد تا تجهیزات رمزنگاری طراحی و تولید کند. در آن زمان تنها چنین کاربردهایی برای کامپیوترها وجود داشت و به‌نوعی انگیزه‌ی تجهیزات پردازشی را ایجاد می‌کرد. البته افرادی همچون پرس اکرت در آن سال‌ها فعالیت داشتند که روی طراحی و توسعه‌ی پرتابه‌های بالستیک به کمک کامپیوتر کار می‌کردند، اما فعالیت‌های آن‌ها محدود بود.

سیمور درباره‌ی اولین سال‌های فعالیت در ERA می‌گوید که سازمان مذکور به‌صورت کامل به ساخت کامپیوتر مشغول بود و به‌نوعی آ‌ن‌ها اولین سازنده‌های کامپیوتر دیجیتال بودند. سری ERA1100 از اولین محصولات کامپیوتری بود که بعدها با توسعه‌ی بیشتر به Univac تبدیل شد.

سازمان تحقیقات پیشرفته

فضای کاری ERA در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم بسیار جالب بود. متخصصانی نه‌چندان حرفه‌ای مدیریت متخصصان دیگر را بر عهده داشتند. تحقیقات کامپیوتری تنها با پیروی از دستورها ساده‌ی متون دانشگاهی انجام می‌شد. نیروی دریایی افرادی نه‌چندان متخصص را برای انجام فعالیت‌های تحقیقاتی و توسعه‌ای استخدام کرده بود که هر کدام تنها تلاش‌هایی نه‌چندان موفق در توسعه‌ی سیستم‌‌‌ها انجام می‌دادند. به‌همین دلیل سیمور پس از مدتی متوجه بی‌هدف بودن فعالیت‌ها در سازمان تحقیقات پیشرفته شد و بیشتر تمرکز خود را روی اختراع‌ و نوآوری‌های شخصی معطوف کرد.

_{ERA 1103}

سیمور در دوران فعالیت در ERA با کارهای بزرگان صنعت پردازش همچون اکرت و ماکلی آشنا شده بود و مقاله‌های موریس را نیز مطالعه می‌کرد. از آن مهم‌تر، آشنایی با دستاوردها و یافته‌های فون نیومن بود که نقش مهمی در توسعه‌های آتی دنیای کامپیوتر داشت. فون نیومن یک بار بازدیدی از مرکز تحقیقات ERA داشت و سیمور در چند گفت‌وگو، با روش فکری و دستاوردهای علمی او آشنا شد.

روش کار و تحقیقات سیمور در زمان فعالیت در ERA زبانزد خاص و عام بود. او به مرور در سال‌های فعالیت در حوزه‌های علمی و تحقیقاتی، روش منحصر‌به‌فرد خود را پیدا کرده بود و به‌خوبی از میان همکارانش قابل تشخیص بود. سیمور اکثر فعالیت‌های تحقیقاتی خود را به‌تنهایی و در شبف شب آزمایشگاه انجام می‌داد تا همکاران و افراد دیگر مزاحم فعالیت‌هایش نشوند. او اعتقاد داشت که طبیعت علم طراحی کامپیوتر، انجام گروهی آن را دشوار می‌کند.

سیمور سال‌های ابتدایی تحقیقات و طراحی در حوزه‌ی کامپیوتر را با فعالیت‌های انحرافی شروع کرد. همین روند در سال‌های بعد هم ادامه داشت و هر کامپیوتر پس از دیگری، روش کار انحصاری او را تقویت می‌کرد. او در ابتدا از یافته‌های علمی دیگر دانشمندان برای طراحی استفاده می‌کرد، اما به‌مرور بازخورد کاربران درباره‌ی کامپیوترهای طراحی‌شده، به مخزن دانشی برای طراحی‌های بعدی تبدیل شد. همین روند تا سال‌های پایانی فعالیت‌ او ادامه داشت.

_UNIVAC

مدیران ERA پس از دو پروژه که با همکاری سیمور انجام شد، او را به‌عنوان مدیر طراحی پروژه‌ی کامپیوتری انتخاب کردند. از آن پروژه به بعد، سیمور دیگر با اختیار کامل به طراحی ماشین‌ها می‌پرداخت. ERA 1103 اولین ماشینی بود که به‌صورت اختصاصی توسط سیمور طراحی و ساخته شد. او در طراحی کامپیوتر ۱۱۰۳ اصول اختصاصی خود را داشت. اولین اصل در ساده‌سازی خلاصه می‌شد. به بیان دیگر، سیمور هر امکانات و قطعاتی که برای فعالیت کامپیوتر الزامی نبودند، از آن حذف می‌کرد.

سال‌های میانی قرن بیستم و فعالیت سازمان‌هایی همچون ERA پیش از دورانی بود که رقابت به عنصر اصلی دنیای کامپیوتر تبدیل شود. در آن دوره، تنها زمان عنصر حیاتی محسوب می‌شد و طراحی و ساخت سریع کامپیوترها اهمیت زیادی داشت. به‌ هر حال فعالان زیادی در دنیای کامپیوتر نبودند و رقابت به شکلی که امروز می‌بینیم، وجود نداشت. درواقع سیمور و همکارانش تنها یه چالش یا مسئله دریافت می‌کردند و برای حل آن، کامپیوتر می‌ساختند.

دوران فعالیت سیمور در دنیای کامپیوتر روند جالبی دارد که انواع تکامل در دنیای مدارهای الکترونیکی را شامل می‌شود. فعالیت‌های ابتدایی او در دوران جنگ جهانی دوم با مدارهایی متشکل از لامپ‌های خلأ انجام می‌شد. سپس دوران مدارهای مغناطیسی شروع شد که تا یک دهه بدون هیچ رقیبی در دنیای الکترونیک فرمانروایی می‌کردند. پس از آن‌ها نوبت به انقلاب ترانزیستور رسید که به‌نوعی عصر دیجیتال را شروع کرد. به‌هرحال سیمور در تمامی این تغییرات تاریخی فعال بود و چالش اصلی‌اش در تحویل کامپیوترها،‌ در تحویل سریع آن‌ها خلاصه می‌شد.

نیروهای بخث تحقیقات فنی ERA

سیمور در مصاحبه‌ای درباره‌ی چالش‌های مهم فعالیت در ERA، علاوه بر سرعتی که در فرایندهای طراحی نیاز بود، به جدا بودن طرز تفکر واحدهای فنی و مدیریتی نیز اشاره کرد. از نظر او طرز تفکر نیروهای مدیر یا ناظر با نیروهای فنای تفاوت‌های زیادی داشت. ازطرفی افراد فنی در شغل‌های مدیریتی آن‌چنان موفق نبودند. به‌هرحال چالش اصلی، پیدا کردن مدیرانی بود که درک مناسبی از ساختارهای فنی هم داشته باشند.کری اولین ابرکامپیوترها را با اهداف نظامی طراحی کرد

سازمان ERA پس از چند سال فعالیت توسط Remington Rand خریداری شد و سیمور نیاز به تغییرات اساسی را در ساختارهای طراحی و تولیدی شرکت درک کرد. رمینگتون در آن سال‌ها از پیش‌گامان ساخت دستگاه‌های تایپ محسوب می‌شد و اهدافی تجاری را در خرید زیرساخت‌های آزمایشگاه و تولیدی ERA دنبال می‌کرد. درنتیجه‌ی خرید و ادغام مذکور، فعالیت‌های نظامی در تیم‌ها کاهش یافت و تمرکز آن‌ها به ساخت محصولاتی با کاربرد صنعتی معطوف شد. تغییرات ساختاری، فعالیت و تأثیرگذاری سیمور را در ساختارهای شرکتی کمرنگ کرد. پروژه‌های متفرقه به او ارجاع داده می‌شدند که به‌نوعی پیامی برای اتمام کارش در ERA بودند. به‌هرحال سیمور تصمیم گرفت تا سازمان را همراه‌با Bill Norris ترک کند و به‌عنوان عضوی اصلی به تیم بنیان‌گذاران Control Data Corporation ملحق شد.

کامپیوترهای علمی و تحقیقاتی CDC

سیمور در شرکت جدید، برنامه‌های آتی خود را به‌خوبی طراحی کرده بود. او می‌دانست که باید در مسیر ساخت کامپیوترهای بزرگ علمی حرکت کند. دیگر اعضای تیم بنیان‌گذار شرکت، به‌دنبال ساخت کامپیوترهای تجاری بودند. آن‌ها کامپیوترهایی همچون ماشین‌های فروش را در نظر داشتند که از نظر سیمور ایده‌ای جلوتر از زمان بود و مشتری زیادی برای آن وجود نداشت. به‌هرحال سیمور روی ایده‌ی خود برای ساخت کامپیوترهای بزرگ پافشاری کرد و به‌نوعی مسیر فعالیت را تغییر داد.

_{CDC 6600}

داستان تأسیس و شکل‌گیری CDC برای علاقه‌مندان به روزهای ابتدایی عصر کامپیوتر جذاب به نظر می‌رسد. بیل نوریس، عضو اصلی تیم بنیان‌گذاران بود و همکاری‌های فکری و نظری نزدیکی با سیمور داشت. آن‌ها ۶۰۰ هزار دلار به‌عنوان سرمایه‌ی اولیه دریافت کردند که در آن سال‌ها رقم بالایی محسوب می‌شد. روند جذب سرمایه نیز یکی از عجیب‌ترین داستان‌ها را در ذهن کاربران امروزی شکل می‌دهد. خود اعضای شرکت، سهام آن را با وعده‌ی رشد شدید به‌صورت حضوری به مردم علاقه‌مند می‌فروختند. درواقع هیچ سرمایه‌گذاری بزرگی در CDC انجام نشد و حتی خود سیمور، پنج هزار دلار در آن سرمایه‌گذاری کرد. رقمی که به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری شخصی، بسیار بالا محسوب می‌شد اما دستاوردهای بزرگی در سال‌های بعد داشت.

تصمیم سیمور و تیم CDC به ساخت کامپیوترهای حرفه‌ای بزرگ، پس از مدت کوتاهی به نتیجه رسید. آن‌ها به‌سرعت توانستند بازار کامپیوترهای بزرگ را از شرکت قبلی خود بربایند. روندی که سیمور با CDC شروع کرده بود، در دوره‌های متعدد تاریخ فناوری افت‌وخیزهای متعددی را تجربه کرد. متخصصان و کارشناسان در دوره‌های تکراری زمانی، لزوم و نیاز به طراحی و ساخت ابرکامپیوترها را نقض و سپس تأیید کرده‌اند و این روند تا سال‌های سال ادامه داشت.

سیمور از افرادی بود که پردازش مرتبط با دنیای علم را بسیار باارزش می‌دانست. او علاقه‌ی زیادی به مفهوم علم به‌معنای واقعی داشت و به‌نوعی تصمیم گرفت تا در همان تک حوزه، به تخصص کافی برسد. او اهداف عملیاتی پردازش در آن حوزه را می‌شناخت و توانایی مسیردهی به رویکردهای عملیاتی در آن مسیر را هم داشت. به‌هرحال تصمیم او باعث شد که تا سال‌های متمادی، پردازش در خدمت علوم به حوزه‌ی اصلی فعالیت‌ها تبدیل شود و حتی بسیاری از فرصت‌های صنعت کامپیوتر از چشم سیمور دور بمانند.

_{CDC 6600}

همان‌طور که گفته شد، سیمور سبکی خاص در طراحی و ساخت کامپیوترها داشت. او مدیریت یک‌نفره را ابزاری کاربردی برای طراحی کامپیوتر می‌دانست، اما منظور از مدیریت و طراحی یک‌نفره، انجام همه‌ی فعالیت‌ها به‌تنهایی نبود. درواقع پدر صنعت ابرکامپیوتر اعتقاد داشت که تنها یک نفر باید روش کار و اهداف عملکردی کامپیوتر را تعیین کند. به‌علاوه او باید مواردی همچون حافظه و پردازنده‌ی مورد نیاز را هم مشخص کند و دیگر افراد، وظایف فنی را بر عهده بگیرند.ساخت کامپیوترهای حرفه‌ای با قدرت بالا، چالش‌های مالی متعددی به همراه داشت

سیمور در مصاحبه‌ای پیرامون اولین چالش‌های عملیاتی CDC گفته بود که ساخت کامپیوترهای حرفه‌ای با سرمایه‌ی بسیار پایین، شرایط دشواری را در روزهای ابتدایی برای آن‌ها ایجاد می‌کرد. تقریبا هیچ سرمایه‌ای در شرکت وجود نداشت و ازطرفی کامپیوترها باید با سرعت بسیار بالا و مجهز به قابلیت‌های حرفه‌ای تولید می‌شدند. به‌علاوه شرایط کاری سیمور هم در آن سال‌ها شبیه به داستان بسیاری از استارتاپ‌های فناوری بود و در محیطی کوچک شبیه به انبار جریان داشت. به‌هرحال سیمور به‌عنوان فنی‌ترین عضو CDC تمام تلاش خود رابه کار می‌گرفت تا محصولاتی باب میل مشتریان اولیه‌ی شرکت تولید شود.

انقلاب ترانزیستور دقیقا در دوره‌ای زمانی رخ داده بود که سیمور و تیمش فعالیت CDC را شروع کرده بودند. ترانزیستورها در آن زمان لبه‌ی فناوری بودند و به‌علاوه قطعاتی گران‌قیمت محسوب می‌شدند. کامپیوتر Control Data 1604 یکی از اولین محصولاتی بود که سیمور برای شرکت جدید طراحی کرد. کامپیوتر مذکور باید در سریع‌ترین زمان و کمترین هزینه ساخته می‌شد. سیمور از یک فروشگاه خرده‌فروشی در نزدیکی شرکت، نمونه‌های برگشتی ترانزیستور را با قیمت پایین‌تر خریداری کرد تا هزینه‌های ساخت و تولید به حداقل برسند.

اولین کامپیوتر سیمور در CDC به‌عنوان ابرکامپیوتری مبتنی بر ترانزیستور موفقیت خوبی در بازار کاربردهای علمی کامپیوتر داشت. تنها رقیب آن‌ها، کامپیوترهای IBM بودند که هنوز مبتنی بر کارت‌های پانچ‌شده کار می‌کردند. برتری اولیه‌ی CDC بر IBM در بازار کامپیوترهای حرفه‌ای، موجب جلوتر ماندن آن‌ها در سال‌های آتی شد. مدیران IBM در آن زمان از رقابت با CDC خسته شده بودند و به‌نوعی بازار کامپیوترهای حرفه‌ای را ازدست‌رفته می‌دانستند.

دریافت بازخورد از مشتریان و رفع چالش‌های عملکردی کامپیوترها، روند توسعه‌ای بود که سیمور از سال‌های ابتدایی فعالیت در صنعت کامپیوتر در نظر داشت. او پس از کامپیوتر ۱۶۰۴، نمونه‌های موسوم به ۶۶۰۰ و ۷۶۰۰ را تولید کرد که هرکدام به‌نوعی یک بهبود عملکردی نسبت به عضو قبلی محسوب می‌شدند. سیمور درباره‌ی طراحی‌های اولیه‌ی ابرکامپیوترها، حافظه را به‌عنوان چالش و نیاز اصلی آن‌ها مطرح کرده بود. علاوه بر انتخاب مقدار حافظه‌ی مورد نیاز، نوع آن‌ها اهمیت زیادی داشت که کاربری و ساخت کامپیوتر را تحت تأثیر قرار می‌داد.

سیمور و شرکت CDC با ساخت کامپیوترهای حرفه‌ای و علمی، بازار کوچکی را در دهه‌ی ۱۹۶۰ انتخاب کرده بودند. ازطرفی دانشگاه‌ها و مراکز دولتی و نظامی به‌مرور متوجه کاربردهای محاسباتی عالی ابرکامپیوترها می‌شدند؛ کاربردی که خصوصا در محاسبه‌ی معادلات دیفرانسیلی اهمیت زیادی پیدا می‌کرد. خود سیمور فعالیت‌های پیش‌بینی آب‌وهوا را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین کاربردهای کامپیوتر علمی یا همان ابرکامپیوتر مطرح کرده بود. به‌علاوه در آن سال‌ها نرم‌افزار نقش آن‌چنانی در دنیای کامپیوتر نداشت و اکثر سفارش‌های نرم‌افزاری هم توسط خود شرکت سازنده‌ی سخت‌افزار انجام می‌شد.

با گسترش فعالیت‌های CDC،‌ مسئولیت‌های کری نیز به‌مرور تغییر می‌کردند. او بیش‌ از پیش درگیر فرایندهای بازاریابی و مدیریت می‌شد و به‌نوعی فاصله‌اش با علاقه‌ی همیشگی یعنی فعالیت‌های فنی، افزایش یافت. کری حتی چند بار تغییر مکان محل زندگی و کار را امتحان کرد تا باز هم درگیر وظایف فنی شود. درنهایت تمرکز بیش‌ از پیش بر فعالیت‌های فنی باعث شد تا سیمور بار دیگر به فکر تأسیس شرکتی سخت‌افزاری بیفتد.

تأسیس Cray Research

شاید تغییر مسیر کاری برای همه‌ی افراد آسان نباشد. کری در CDC به موقعیت خوبی رسیده بود، اما به‌هرحال نتیجه گرفت که باید شرکتی جدید تأسیس کند. او در مصاحبه‌ها روند تغییر شغل را آن‌چنان دشوار بیان نمی‌کرد. ازنظر سیمور، خود شخص به‌عنوان شرکت شناخته می‌شود و وقتی محیط برای فعالیت او مناسب نباشد، باید شرایط را تغییر دهد. چنین تغییراتی برای اکثر مردم دشوار به نظر می‌رسند، اما سیمور آن‌ها را آسان می‌دانست.

سیمور شرکت خود را در سال ۱۹۷۲ تأسیس کرد و چالش‌های طراحی و ایجاد پایگاهی قابل اعتماد برای مشتریان، از دلایل ترک CDC توسط او بود. در آن سال‌ها تصور عمومی مجددا به این سمت رفت که ابرکامپیوترها دیگر کارایی ندارند و صنعت باید به سمت محصولات تجاری‌تر حرکت کند. به‌هرحال سیمور به این نتیجه رسید که بازار مقصد در حال کوچک شدن است و با تأسیس شرکتی کوچک با فعالیت‌های متمرکز بر همان بازار کوچک، می‌توان موفقیت‌های قابل توجهی کسب کرد. او همچنین عبارت Research را به نام شرکتش اضافه کرد تا مفهوم و شخصیت علمی آن را مشخص کند.

CDC در دهه‌ی ۱۹۷۰ به‌مرور تصمیم به خروج از بازار ابرکامپیوتر گرفت. درنتیجه سیمور و شرکت جدیدش به‌عنوان تنها بازیگران بازار به فعالیت ادامه می‌دادند. او چرخه‌ی تکذیب و تأیید ابرکامپیوترها را به‌خوبی درک کرده بود و با تأسیس شرکتی کوچک در زمان تکذیب کارایی کامپیوترهای قدرتمند، منتظر چرخه‌ی تأیید در سال‌های آتی بود.

_{سیمور در کنار Cray 1}

سال‌های ابتدایی فعالیت شرکت کری با ظهور قطعاتی حیاتی در دنیای الکترونیک به‌نام مدار مجتمع (IC) همراه بود. استفاده از مدار مجتمع در طراحی کامپیوترها، شبیه دورانی بود که اولین کامپیوتر ترانزیستوری توسط کری ساخته می‌شد. او بار دیگر با روند فناوری همراه شده بود و با استفاده از دستاوردهای جدیدی صنعتی، کامپیوتری با صرفه‌جویی هزینه‌ای بالا تولید کرد.کری با مهم‌ترین انقلاب‌های صنعت سخت‌افزار و الکترونیک همگام بود

سیمور برای شرکت جدیدش به‌دنبال همکارانی بود که ریسک‌های او در توسعه‌ی محصولات جدید را بپذیرند؛ افرادی که حس امنیت را برایش ایجاد کنند و از همه مهم‌تر ارتباط مثبتی هم با هم داشته باشند. به‌همین دلیل تعدادی از همکاران شرکت قبلی هم برای استخدام انتخاب شدند که البته از طرف مدیران، با مخالفت زیادی روبه‌رو نبود. آن‌ها به‌مرور تصمیم به تعطیلی بخش ابرکامپیوتر می‌گرفتند و جدا شدن چند نیروی متخصص برای همکاری با سیمور از نگاه آن‌ها مشکل زیادی نداشت.

زمانی‌که شرکت کری تأسیس شد، سیمور اعتبار خوبی در جامعه‌ی علمی و دولتی داشت. همه او را به چشم متخصصی حرفه‌ای در حوزه‌ی ابرکامپیوتر می‌دیدند، اما به‌هرحال سال‌های ابتدایی فعالیت شرکت جدید برای جذب مشتری، دشواری‌های خاص خود را داشت. آن‌ها در سال‌های ۱۹۷۴ و ۱۹۷۵ هیچ فروشی را تجربه نکردند و منابع مالی شرکت هم رو به اتمام بود. به‌هرحال سیمور برای جذب سرمایه به ارائه‌ی سهام روی آورد و توانست اولین محصولات را با هدف جذب اعتماد و اعتبار به بازار عرضه کند.

اولین ابرکامپیوتر شرکت کری به‌نام Cray 1 معرفی شد و سیمور تمرکز زیادی روی توسعه‌ی عالی و طراحی مناسب برای آن داشت. او برای اولین‌بار از مدار مجتمع در ابرکامپیوتر استفاده کرده بود. سیمور همیشه دقت خاصی هم روی طراحی ظاهری محصولش داشت. او طراحی‌های مرسوم مکعبی را برای کامپیوترها نمی‌پسندید و تصمیم داشت تا طرحی جدید و ساختارشکنانه برای اولین محصول شرکتش ارائه کند. طراحی جدید با وجود هزینه‌ی بیشتری که برای سیمور و شرکتش به‌همراه داشت، به‌نوعی ابزاری برای بازاریابی هم محسوب می‌شد. همین روندهای زیبایی‌شناسی در محصولات بعدی کری یعنی Cray 2 و Cray 3 هم تکرار شدند.

کامپیوتر Cray 1 در سال ۱۹۷۶ آماده شد و شماره سریال ۰۰۱ آن نیز به آزمایشگاه ملی لوس آلاموس اختصصاص یافت. اولین دستگاه شرکت کری به قیمت ۸/۸ میلیون دلار به مرکز ملی تحقیقات اتمسفریک (NCAR) فروخته شد. کری براساس آمار فروش شرکت CDC پیش‌بینی فروش مناسبی را برای اولین کامپیوتر کرده بود. درنهایت ۸۰ دستگاه از آن کامپیوتر به فروش رفت که بسیار بیشتر از پیش‌بینی‌ها بود و موفقیت‌های مناسبی را برای شرکت کری به همراه داشت.

تکرار موفقیت ابرکامپیوترهای کری برای سیمور و تیمش آسان نبود. او به‌تنهایی روی پروژه‌ی Cray 2 مشغول شد و تیم‌های دیگر توسعه‌ی Cray X-MP را با دو پردازنده شروع کردند. بعدا ابرکامپیوتر X-MP با چهار پردازنده عرضه شد که موفقیت مهمی در صنعت محسوب می‌شد. Cray 2 پس از ۶ سال تحقیق و توسعه به بازار راه یافت و به خاطر استفاده از حافظه‌ی بیشتر و سریع‌تر، عملکردی بهتر از X-MP داشت، اما فروش کمتری را تجربه کرد. Cray 2 قدرت پردازشی ۲۵۰ مگاهرتز داشت  و کدنویسی برای آن دشوار بود.

توسعه‌ی نسخه‌ی بعدی از کامپیوترهای کری نیازمند تمرکز کامل بنیان‌گذار شرکت بود. سیمور به همین دلیل در سال ۱۹۸۰ از موقعیت مدیریت عامل در Cray Research استعفا داد و تمرکز خود را روی فعالیت‌های تحقیق و توسعه معطوف کرد. چالش‌های طراحی مجددا در نسخه‌ی سوم از ابرکامپیوترهای کری هم ظهور کردند و دو پروژه به‌صورت هم‌زمان در شرکت در حال جریان بود. به‌ همین دلیل چالش‌های بودجه‌ای به‌مرور پدیدار می‌شدند و درنهایت Cray Research را مجبور به انجام یک پروژه‌ی تکی به‌نام Cray Y-MP کردند.

سیمور با وجود تغییرات ساختاری در شرکت، توسعه‌ی Cray 3 را متوقف نکرد. او شرکتی جدید به‌نام Cray Computer Corporation تأسیس کرد تا فرایند ساخت دستگاه جدید در آن انجام شود. کری برای هر ابرکامپیوتر جدید، بهبود پردازشی به میزان ۱۰ برابر دستگاه قبلی را مد نظر داشت. او برای ماشین جدید تصمیم به استفاده از نیمه‌هادی‌های گالیم آرسنید گرفت. 

فرایند تولید عضو سوم خانواده‌ی ابرکامپیوترهای کری با تغییری اساسی نسبت به نسل قبل همراه بود. کری در همه‌ی نسخه‌های قبلی تلاش می‌کرد تا از فعالیت در لبه‌ی فناوری دور بماند و از قطعات موجود در بازار، برای ساخت دستگاه خود استفاده کند. این بار او حتی طراحی تراشه‌های داخل کامپیوتر را هم در داخل سازمان خود انجام می‌داد. درنهایت اولین نمونه از ماشین Cray 3 در سال ۱۹۹۳ برای تحویل به NCAR آماده شد. 

_{Cray 2}

اولین کامپیوتر Cray 3 بیشتر یک نمونه‌ی اولیه محسوب می‌شد و حتی پس از نصب برای مشتری، فرایندهای دیباگ طراحی روی آن صورت می‌گرفت. تا آن زمان ماشین‌هایی با فرایندهای شدیدا موازی به بازار عرضه شده بودند که نسبت بازدهی و قیمت بهتری در مقایسه با Cray 3 داشتند. ماشین‌های مذکور کری را مجبور به واکنش شدید کردند که با برنامه‌ریزی برای ساخت Cray 4 اجرایی شد. سیمور تصمیم داشت تا Cray 4 را صرف‌نظر از قیمت، با قدرت پردازشی یک گیگاهرتز به بازار عرضه کند تا شانس مجددی برای رقابت داشته باشد.با پایان جنگ سرد، تقاضا برای ابرکامپیوترهای Cray کاهش شدیدی یافت

سال ۱۹۹۵ رخدادهای نگران‌کننده‌ای را برای کری و شرکتش به‌همراه داشت. فروش Cray 3 تقریبا متوقف شده بود و پایان جنگ سرد به‌نوعی شانس فروش محصول بعدی یعنی Cray 4 را به صفر نزدیک می‌کرد. درنتیجه سرمایه‌گذاری‌های تحقیق و توسعه روی ابرکامپیوتر جدید کری، بازگشتی نداشتند و شرکت در ۲۴ مارس ۱۹۹۵ به‌صورت رسمی اعلام ورشکستگی کرد.

سیمور کری هیچ‌گاه توجهی جدی به راهکارهای شدید موازی در پردازش ابرکامپیوترها نداشت. راهکارهای مذکور از تعداد زیادی پردازنده به‌جای یک یا دو پردازنده‌ی شدیدا قدرتمند استفاده می‌کردند، اما سیمور اعتقادی به کارایی آن‌ها نداشت. تا میانه‌های دهه‌ی ۱۹۹۰ به‌نوعی رویکرد او منسوخ محسوب می‌شد و فناوری‌های پیشرفته در بخش کامپایلر، توسعه‌ی برنامه برای سیستم‌‌های شدیدا موازی را ممکن می‌کرد.

_{پردازنده‌ی Cray 1}

آخرین شرکتی که سیمور کری در حوزه‌ی طراحی و ساخت ابرکامپیوترها تأسیس کرد، SRC Computers نام داشت. او در شرکت جدید به‌نوعی تسلیم ساختارهای شدیدا موازی شده بود و تصمیم داشت تا اولین ماشین خود را با این معماری توسعه دهد. طراحی جدید مبتنی بر بهبود ارتباط‌های داخلی دستگاه و بازدهی حافظه بود؛ رویکردی که در بسیاری از طراحی‌های موازی به‌عنوان چالش شناخته می‌شد.

زندگی شخصی و مرگ

سیمور کری از دانشمندانی بود که خود را دور از جامعه می‌دانست. البته او فعالیت‌های تفریحی مانند اسکی، تنیس و موج‌سواری هم انجام می‌داد. داستانی جالب درباره‌ی زندگی کری می‌گوید که او یک تونل در زیر خانه‌ی خود حفر می‌کرد. برخی منابع ادعا می‌کنند که سیمور در پاسخ به دلیل حفر تونل گفته است: «وقتی من مشغول حفر تونل هستم، جن‌ها به کمکم می‌آیند و راه‌حل بسیاری از مسئله‌ها را به من می‌دهند».

پدر صنعت ابرکامپیوتر، بیش از مدیر، یک مهندس ذاتی بود. او هیچ‌گاه در ساختارهای سازمانی سنتی جا نمی‌گرفت و همین رفتار او را به قهرمانی برای دیگر مهندس‌ها تبدیل کرده بود. داستانی درباره‌ی کری ادعا می‌کند که تیم مدیریت شرکت به او درخواست برنامه‌های یک‌ساله و پنج‌ساله‌ی توسعه داده بودند. سیمور در توضیح برنامه‌ی پنج‌ساله تنها نوشته بود: «ساختن بزرگ‌ترین کامپیوتر دنیا». در توضیح هدف یک ساله نیز تنها این عبارت درج شده بود: «یک پنجم برنامه‌ی پنج‌ساله».

برنامه‌های طراحی و توسعه‌ی ابرکامپیوتر جدید در شرکت SRC Computers، آخرین فعالیت‌های سیمور کری بودند. او در میانه‌ی همین پروژه دچار حادثه‌ی رانندگی شد و دو هفته بعد در پنجم اکتبر سال ۱۹۹۶ از دنیا رفت. انجمن کامپیوتر IEEE در سال ۱۹۹۷ جایزه‌ای به‌نام سیمور کری معرفی کرد. جایزه‌ی مذکور به مشارکت‌های نوآورانه در سیستم‌‌های کامپیوتری با قدرت پردازشی بالا اهدا می‌شود.